داریوش بوربور متولد ۷ اردیبهشت‌ماه ۱۳۱۳ در تهران و تحصیلات ابتدایی او در ایران بوده است. در سن ۱۲ سالگی به منظور ادامه تحصیلات به انگلستان سفر می‌نماید و پس از طی مراحل متوسطه، و اخذ دیپلم از دانشگاه کیمبریج، سپس لیسانس در رشته معماری و همچنین فوق لیسانس در رشته شهرسازی را از دانشگاه لیورپول دریافت می‌دارد. پس از آن برای گذراندن دوره دکترا به ژنو عزیمت می‌کند و تخصص خود را در معماری مناطق گرم و خشک زیر نظر استاد مشهور فرانسوی پروفسور اوژن بودوئَن انجام می‌دهد. هم‌زمان، با استاد معروف شهرسازی پروفسور آرنولد اوشِل و آرشیتکت‌های بنام سوییسی، فرای و هونزیکر نیز در تعدادی از پروژه‌های مختلف همکاری می‌نماید. در سال ۱۳۴۰ بعنوان معاون مدیریت فنی شرکت ساختمانی ایران راه به کشور باز می گردد و در سال ۱۳۴۲ دفتر مهندسی مشاور معماری و شهرسازی خود را در تهران بنیان‌گزاری می‌نماید. با فعالیت و پشتکار در مدت زمان کوتاهی مهندسین مشاور بوربور را به یک موسسه بزرگ مهندسی مشاور توسعه داده و در رشته‌های معماری، شهرسازی و محوطه سازی کارهای بزرگ و جالبی را به ثمر می‌رساند. تشکیلات مهندسی مشاور مذکور دارای مهندسین متعدد برجسته ایرانی و خارجی بوده و در اغلب شهرهای مهم ایران شعبه دائر نموده بود. همزمان، طی سال‌های ۱۳۵۲ تا۱۳۵۸ با شرکت مهندسی سوییسی (سِپ) در لوزان همکاری‌های بین المللی داشت. مابین سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴ با به وجود آوردن یک تشکیلات جدید در پاریس سرویس اطلاعات فنی و مدیریتی به مهندسین معمار فرانسوی ارائه می داد. در سال ۱۳۶۴ به لس آنجلس در کالیفرنیا عزیمت کرد و در آنجا به فعالیت مهندسی مشاور معماری و کارهای تحقیقاتی مشغول بود. در سال ۱۳۷۱ مجددا به ایران بازگشت و پژوهشگاه و کتابخانه مطالعات ایران‌شناسی را بنیان ‌گذاشت. داریوش بوربور برنده مسابقات و جوایز معماری و شهرسازی بین المللی متعددی می باشد، من جمله جایزه مرکوری طلایی از ایتالیا و پنجاه آرشیتکت برتر جهان از یوگسلاوی سابق.

منبع بیوگرافی: http://www.dariushborbor-80-birthday-conference.com

منبع مصاحبه : وب سایت www.jadidonline.com