Persian
ورکشاپ: پاویون دژاوو
آدرس: باغ عفیف آباد، شیراز، ایران
دفتر معماری: گروه معماری بُن
معماران: مهدی دهقانی، محسن رسولی زاده، مهدیه سادات هدایتی
تیم طراحی: امیررضا اشکانی اصفهانی، سارا رحمانی، حمید استعجاب
تاریخ: اردیبهشت ۱۳۹۷
مساحت: ۱۶ مترمربع
تاسیسات الکتریکی: شرکت HGH (همراه قشقایی)
نورپردازی: محسن رسولی زاده
مدیران اجرایی: مهدی دهقانی، محسن رسولی زاده، مهدیه سادات هدایتی
تیم اجرایی: یوشع شاملو، کسری خواجهای، احسان عبدالمحمدی، علی جلالی، نگار مکاری، کیمیا کریمی، سارا رحمانی، حمید استعجاب، ناهید بهروزی، علی سهل البیع
نظارت: کارگاه مسابقه طراحی و ساخت قوام الدین شیرازی
طراح سه بعدی: امیررضا اشکانی اصفهانی
گرافیک: امیررضا اشکانی اصفهانی، علی جلالی
ماکت ساز: یوشع شاملو، کیمیا کریمی
مصالح: نی لویی، سازه فلزی
بودجه: ۸ میلیون تومان
کارفرما: رویداد معماری قوامالدین شیرازی، سازمان نظام مهندسی ساختمان استان فارس
عکاسان: امیررضا اشکانی اصفهانی، آرش نجاتی
کانسپت (ایده طراحی)
معماری میتواند به عنوان یک رسانه، در انتقال پیام در مقیاسهای مختلف، گاه در سطح محله، گاه در سطح شهر و گاها در سطح کشوری و جهانی عمل کند. به کمک معماری و با بهرهگیری از توانایی آن در درگیر شدن با لایههای مختلف ادراک (بینایی، شنوایی، بویایی و لامسه)، میتوان پیام مورد نظر را بسیار عمیق تر به ذهن مخاطب انتقال داد. به همین دلیل است که شاید یک پیام مهم -هرچند تکراری- مانند خطرات ناشی از تغییرات اقلیمی، میتواند در بستر معماری، به خوبی منتشر شده و توجه مخاطبین را بیش از پیش به این موضوع معطوف کند.
نمود بارز تغییرات اقلیمی و به ویژه موضوع بحران آب، در نظر مردم شیراز، تغییرات محسوس رودخانه خشک است. این رود از شمال غرب تا جنوب شرق شهر شیراز را میپیماید و در نهایت به دریاچه مهارلو میریزد و در طول مسیر عبور خود از شهر اشکال متنوع منظر شهری را پدید میآورد. در گذشته، در اغلب نقاط مجاور رودخانه خشک، نوعی خاص از پوشش گیاهی که همان نی لویی است به وفور میروییده است. از نیهای خشک شدهی آن استفادههای بسیاری میشده است. از پرکاربردترین شیوههای بهرهگیری از این مصالح، استفاده از آن برای تهیهی پرده (تابش شکن) در نما و جدارههای بیرونی خانهها بوده است که علاوه بر خاصیتهای جلوگیری از تابش نور، پس از گذشت سالها نیز برای شیرازیها خاطرهانگیز است. امروزه با کاهش چشمگیر آب رودخانه خشک (به عنوان رودخانهای فصلی) این نوع پوشش گیاهی رو به نابودی است؛ به صورتی که برخی از پرده بافان از نیهایی استفاده میکنند که از ناحیهی قفقاز تهیه شده اند.
از این رو استفاده از نی به عنوان مصالح اصلی پاویون، علاوه بر آغشته بودن به خاطراتی از گذشته، از این جهت که میتواند حاوی مفهومی انتقادی بوده و تبعات تغییرات اقلیمی را به مخاطبان گوشزد کند، مطلوب میباشد. این مسئله با ایده اصلی طراحان اثر دژاوو، که "روایت (منظری) مصنوع از یک خاطرهی طبیعی" بوده است، همخوانی بسیار دارد.
مضاف بر متریال منتخب، برای دستیابی به هدف و روایت کردن ایده اصلی طرح، در طراحی پاویون، از تصویر ذهنی (Image) قدم زدن در نیزار بهره برداری شده و سعی شده است تا با به کارگیری یک فرم به خصوص و در نظر گرفتن تمهیداتی نظیر قابلیت ارتجاعی مصالح در هنگام گذر و لمس مخاطب، خشک و همچنین آویزان بودن آنها، به تولید انتزاعی دگرگون شده از این تصویر ذهنی پرداخته شود. این مسئله بستر قیاس ذهنی را برای مخاطب فراهم آورده و مفهوم را از این طریق منتقل میکند.
"آن گاه که اثر خلق میشود، زندگی در آن جاری میگردد. گذر رنگ و بوی آشنا را بار دیگر تجربه میکند و باد آوای طبیعت را مینوازد.
منظر خلق شده روایتی آشنا از درون آدمیست"
شفافیت و نفوذپذیری
با توجه به روال هرساله مسابقه قوامالدین شیرازی، سایت مسابقه، جلوخان باغ عفیفآباد شیراز معروف به گذر قوامالدین شیرازی در نظر گرفته شده بود. این گذر، باغ تاریخی عفیفآباد را به محورهای تجاری و مدرن ستارخان و خیابان عفیفآباد متصل میکند. از اصول طراحی در بافتهای تاریخی، میتوان به لزوم کمرنگ بودن اثر به معنای به حداقل رساندن مداخله بصری در سایت اشاره کرد. در طراحی پاویون دژاوو به این مهم توجه شده و با به کارگیری مصالح همرنگ با محیط و سعی در پنهان کردن سازهی فلزی، این هدف محقق شده است. همچنین به عنوان پاویونی شهری، از شفافیت و نفوذپذیری (Transparency) بالایی برخوردار بوده که حس امنیت اجتماعی و دید از لایهی خارجی پاویون و حداکثر دید به باغ و سایت اطراف را از لایه داخلی پاویون فراهم میسازد.
مصالح و سازه
در ساخت این پاویون مصالح اصلی "نی لویی" و سازه آن "فلزی" است. نی لویی بواسطه دارا بودن ویژگی های پایداری چون ارزان بودن،در دسترس بودن، طبیعی بودن و ... انتخاب مطلوبی بوده است. در طراحی و ساخت سازه فلزی تلاش شده که بسیار ظریف و بهینه بوده و حضور عناصر سازه ای ( ستون ها، سقف و کف) بر خلوص فضای ایجاد شده توسط نی ها کمترین تاثیر را داشته باشد. به این منظور سقف و کف با حداقل ابعاد و ضخامت ممکن طراحی شد. ستون ها هر کدام با ۴ لوله فازی با قطری برابر قطر دستههای نی انتخاب شده و نیز یک ردیف به داخل منتقل شد تا با ایجاد خطای دید در میان نی ها گم شده و حس تعلیق را به مخاطب منتقل کند.
شیوه ساخت
با توجه به قوانین مسابقه مساحت ۴ در ۴ متر در کف در اختیار طراحان قرار گرفته و حداکثر ارتفاع نیز ۴ متر بوده است. این مساحت با ایجاد یک شبکه شطرنجی به ۲۰ قسمت مساوی تقسیم شده و نقاط تقاطع به عنوان نقاط قرارگیری دستههای نی مورد نظر بوده است. ارتفاع هر یک از دستههای نی با توجه به Height map طراحی شده در کف و در سقف محاسبه شده و بر اساس یک نقشه مختصاتی در اختیار تیم اجرایی قرار داده شد.
شب و نورپردازی
به منظور تاکید بر حس تعلیق و آویزان بودن، نوپردازی شب تنها در کف انجام شده است. همچنین نوپردازی در شب بر افزایش جذابیت بصری و امنیت اجتماعی در این پاویون به عنوان یک اثر شهری تاثیرگذار بوده است.
...
درباره مسابقه قوام الدین شیرازی:
چهارمین دوره کارگاه مسابقه قوام الدین شیرازی امسال با هدف ارتقا فرهنگ معماری شهری و تعامل مستقیم میان جامعه معماری و شهروندان در اردیبهشت ۱۳۹۷ در گذر قوامالدین شیرازی (جلوخان باغ عفیف آباد) در شهر شیراز برگزار گردید. موضـوع رویـداد امسـال باتوجـه بـه اهمیـت تغییـرات اقلیمی در ایران و بحران هـای زیست محیطی بـه وجـود آمـده در سـال هـای گذشـته بـه تعامـل میـان محیـط زیسـت بـه عنـوان بسـتر بـه وجـود اورنـده تمدن بشری و معماری بـه عنـوان شکل دهنـده اصلـی بـه تمـدن، مـی پـردازد. "اطلاعات بیشتر"
English
Name: Dejavu Pavilion
Location: Shiraz, Iran
Architecture firm: BONN Group
Architects: Mahdi Dehghani, Mohsen Rasoulizadeh, Mahdiehsadat Hedayati
Design team: Amirreza Ashkani Esfahani, Sara Rahmani, Hamid Estejab
Date of design: 22 – 25 April 2018
Date of construction: 5 – 15 May 2018
Site area: 16 sqm
Type: Pavilion
Electrical: HGH Company (Hamrah Ghashghaei)
Lighting: Mohsen Rasoulizadeh
Executive manager: Mahdi Dehghani, Mohsen Rasoulizadeh, Mahdiehsadat Hedayati
Executive team: Joshua Shamloo, Kasra Khajei, Ehsan Abdulmohammadi, Ali Jalali, Negar Mokari, Kimia Karimi, Sara Rahmani, Hamid Estejab, Nahid Behroozi, Ali Sahlolbei
Supervisor: Qavam Al-din Architecture Competition Workshop
3D renders: Amirreza Ashkani Esfahani
Model: Joshua Shamloo, Kimia Karimi
Graphic: Amirreza Ashkani Esfahani, Ali Jalali
Materials: Common Reed, Metal Structure
Client: Qavam Architectural Event
Budget: 1900 USD
Photos: Amirreza Ashkani Esfahani, Arash Nejati
Concept (Design idea)
Architecture can act as a medium in transmitting messages at different Scales, sometimes at the neighborhood level, sometimes city level, and occasionally at the national or global levels. With the help of architecture and using its ability to communicate with different layers of perception (vision, hearing, smell and touch), the message can be transmitted much deeper into the mind of the addresser. perhaps an important message - though repetitive one - like the dangers of climate change, can be well-published in the context of architecture, that can catch more of the attention of the experienced on the subject.
The apparent climatic changes, and especially the issue of water crisis, are considered by the people of Shiraz to be tangible changes in the Khoshk(dry) river. This river passes from the northwest to the south east of the city of Shiraz and eventually flows into the lake of Maharlu, and along the way forms a diverse urban landscape. In the past, common reed grew, in most parts of Khoshk riverside . There have been many uses of dried reed. The most commonly used methods for applications of these materials was in exterior curtains in the facade and exterior windows of the houses, which, in addition to the properties of the prevention of light radiation, is also memorable for people in Shiraz after many years. Today, with a dramatic decrease of water in the Khoshk river (as a seasonal river), this type of vegetation is destroyed, as some of the curtain knitters use reed carried from the Caucasus parts.
Therefore, the use of reed as the main material of the Pavilion is desirable, in addition to impregnation with memories of the past, since it can contain a critical concept and alert the experiencers on the consequences of climate change. This is in line with the original idea of the designers of “De Javu”, which is " An archetypal narrative of a natural memory."
In addition to the material selection, in order to achieve the purpose and narrate the main idea of the design, in the design of the pavilion, the image of the walking through a grain field has been exploited by trying to use a special form and considering some attributes Like the elasticity of the materials in case of contact, as well as the hanging and the dryness of material, the abstract of mutation generated from this mental image has been expressed. This provides the platform for subjective analogy for the experiencers’ minds and transmits the concept through it.
"When the architecture is created, life flows into it. once again Passage experiences familiar colors and scents, and the wind blows the sound of nature.
The created landscape is a familiar narrative from within."
Transparency and permeability
Considering the annual routine of Qavam al-din Shirazi contest, the competition site was located at the forefront of the Afif-Abad Garden of Shiraz, known as Qavam al-din Shirazi passage. This passage connects the historic Garden of Afif-Abad to the modern streets of Sattar Khan and Afif-Abad Street.
To design in the historical context, it may be necessary to minimize the effect of visual interference on the site. This goal is considered in design of the De Javu Pavilion and has been achieved by using materials that are homogeneous with the environment and trying to conceal the metal structure. As an urban pavilion, De Javu pavilion, has a high degree of transparency and permeability, which provides a sense of safety and visibility from the outer layer of the pavilion and provides maximum visibility to the garden and the surrounding area from the interior layer of it.
Material and Structure
main material of the De Javu pavilion is “Common Reed” supported by a “Metal” Structure. Reed has been well-chosen for having sustainability features such as affordability, availability, Shading and…
In the design and construction of the metal structure, the team tried to be very optimal. The presence of structural elements (columns, ceiling and floor) has the least effect on the purity of the space created by the reed. The ceiling and the floor were designed with the minimum possible thickness. The columns were each composed of 4 tubes, with a diameter equal to the diameter of the reed bundles. Columns also have been placed by an offset by a row inside the bundles, causing the visual illusion to be lost between the reed bundles and to convey the sense of suspension to the user.
Execution
According to the rules of the competition, maximum dimension of 4x4 meters on the floor and maximum height of 4 meters was available to the designers. The area was divided into 20 equal parts by creating a grid, and intersection points were considered as the locations of the reed bundles. The height of each reed bundle was calculated according to the Height map designed for the floor and the ceiling and was delivered the executive team as a coordinated map.
Night and Lighting
In order to emphasize the sense of suspension, lighting has only been done on the floor. Also, this night-time lighting has been instrumental in increasing visual appeal and sense of social safety in this space as an urban pavilion.