Persian
نام ورکشاپ: بافت پیکسل
مکان: دانشگاه خیام، مشهد
مدیر پروژه: فرناز فتاحی
تیم دانشجویان: عاطفه فضلی، حسین دشتی، علی دهقانی، امیرحسین باقری، علیرضا داغدارمنش، اصغر حسین زاده، حمید پیامی، سعید قربانی، مصعود دهقان، محمد جواد علیمرادی، عاطفه خدادادی، امیر حیدرپور، بابک مختاری، فلامک شکریز، مهسا سنجیده، هدا سلطان زاده، زهرا عدل طلب، مریم رنجبر، محمدرضا جوادی، عرفان سادات، امیر محمدی، سحر جشن آبادی، سیمین شریعتی، سوسن یوسفی، ونوس صمیع زاده
تاریخ: بهمن 1394
بافت پیکسل پروژه ای با هدف آزمایش روند تغییر بافت معماری ایرانی در قالب ساختن یک سطح مدولار است. این پروژه به سرپرستی فرناز فتاحی توسط دانشجویان معماری دانشگاه خیام و با بکارگیری نزدیک به 60 متر مربع صفحات فلزی ساخته شده است. فرم آن بصورت یک شبکه 15 در 15 سانتی متری به طول 8 متر و ارتفاع 2 متر طراحی شده است. بیش از 650 پیکسل متشکل از سلول های فلزی برای ایجاد تغییر الگوی بافت در طول سطح فرم گسترش یافته اند. برای شکل گیری تغییر بافت این پروژه از روند تغییر شکل ساختمان های مورد نظر از گذشته تا کنون الهام گرفته شده است. تحلیل بر اساس سیر تحول بافت در آجرکاری سنتی خانه طلوعی فر در دوره قاجاریه تا عصر مدرن در بافت مقبره نادر شاه و رسیدن به آجرکاری معاصر خانه حقیقی در سال 1393 بوده است. این مجموعه انتخاب شده از بنا ها به عنوان یکی از نمونه های دگردیسی در رخداد تغییر الگو در معماری ایرانی استفاده شده اند.
این پروژه تغییر بافت را در طول سه بخش از سنتی به مدرن و به معاصر شکل گرفته است به صورتی که طرح ها در یکدیگر ادغام شده و ایجاد تغییر در زاویه و عمق هر پیکسل می شوند. بخش سنتی این پروژه بعنوان یک فرم تکرار شونده از نقوش سنتی طراحی شده است. با رسیدن الگو به عصر مدرن، شکل و ارتفاع پیکسل ها نامنظم می شوند در عین حال که فرم های مختلف مثلثی را برای ارتباط با گذشته ایجاد می کنند. با ادغام در بخش سوم پیکسل ها منعطف شده و قابلیت تغییر زاویه را از خود نشان می دهند.
فرایند ساخت این پروژه در طول دوره دو هفته ای با شروع طراحی و آماده سازی قالب پیکسل ها به انجام رسید. برای تعریف هر پیکسل، تیپولوژی انواع شکل و اندازه های آنها الگو سازی شده اند. روند ساخت توسط نمونه سازی ماکت مقوایی در مقیاس واقعی، مورد بررسی قرار گرفت. ورق های فولادی با استفاده از الگو های از پیش ساخته بریده و با روش ایجاد فولد تبدیل به شکل سه بعدی پیکسل شدند تا به پیکسل مجاور متصل شوند. الگوی مدولار فلزی، نور را با انواع عمق و زوایایش بازتاب داده و بازدید کننده را بهنگام عبور از کنار این سطح با انعکاس تصویری نا مشخص درگیر می کند. پیکسل های فلزی گسترش یافته بر روی این شبکه در ارتفاع، مقیاس و زاویه متفاوت اند که مشخص کننده سه مرحله تغییر الگو با این هدف که خط سیر تحول شکل گیری بافت را در دوره های مختلف معماری ایرانی نشان دهند.
English
Name: Pixel Pattern Installation (an interplay of pattern)
Location: Khayyam University, Mashhad, Iran
Project Director and Supervisor: Farnaz Fattahi
Students Team:
Atefeh Fazli/ Hossein Dashti/ Ali Deshghani/ Amirhossein Bagheri/ Alireza Daghdarmanesh/ Asghar Hosseinzadeh/ Hamid Payami/ Saeed Ghorbani/ Masoud Dehghan/ Mohammad Javad Alimoradi/ Atefeh Khodadadi/ Amir Heydarpour/ Babak Mokhtari/ Falamak Shekariz/ Mahsa Sanjideh/ Hoda Solatzadeh/ Zahra Adltalab/ Maryam Ranjbar/Mohamadreza Javadi/ Erfan Sadat/ Amir Mohammadi/ Sahar Jashnabadi/ Simin Shariati/ Susan Yusefi/ Venus Samizadeh
Photography: Amir Mohammadi, Ebrahim Hashemian
Date: February 2016
Pixel Pattern is an installation experimenting with the transition of pattern in Iranian Architecture to craft a modular surface. Pixel Pattern directed by Farnaz Fattahi is fabricated by Khayyam University Architecture student using almost 60 sqm of steel plates. The form is designed on a 15cm x 15cm grid extending over 8 meters in length and 2 meters in height. There are over 650 pixels of steel cells generating the alteration of pattern formation through the surface.
The trajectory change in pattern of the selected buildings from past to present is the inspirational process of the pattern formation in this installation. By analyzing the traditional brickwork of the Tolui Far house from the 18th century to the modern era of the 50s in Nader Shah mausoleum and reaching the contemporary brickwork of Haghighi house in 2014. The selection of buildings is used as one the numerous pathways of occurring pattern transformation within Iranian architecture.
This installation demonstrates the transition of pattern in three parts from traditional to modern to contemporary. The designs merge into one another transforming the depth and angle of each pixel. The traditional section of this installation is designed as a more repetitive form of traditional motifs. As the pattern reaches into the modern era, the pixel formation becomes more random in height and shape but at the same time forming triangular variations as an association to the past. The pattern merges into the third section as the pixels becomes more flexible and demonstrate a diversity of rotations.
The fabrication process of this installation was on a two week period starting from design to pixel template preparation. The typology of pixels shape and size variation were templated to define each pixel. By prototyping a scale cardboard model, the process of fabrication was investigated. The steel sheets were cut using the premade templates, folded into pixel shapes and connected to the adjoining pixel. This steel modular pattern with its variety of angles and depths bounces of light engaging the visitor by reflecting an unclear image as walking past this surface. The steel pixels distributed on a grid, vary in height, scale and angle to indicate the three stages of pattern transition with the objective of demonstrating the trajectory transformation of pattern formation within the different periods in Iranian Architecture.