توضیحات

"می خواهم فضای روشنی باشد، فضایی که در آن صبحانه خوردن بچسبد." این دو جمله چکیده ی خواسته ی کارفرما از دفتر ما برای کافه ی جدید خود بود. ااز آنجا که خوردن صبحانه در فرهنگ ما یک امر خانگی محسوب می شود، تلاش کردیم تا محیط کافه از عناصر فرمی مشابه خانه برخوردار باشد. هنوز خوردن صبحانه در کافی شاپ یا به طور کلی بیرون از خانه امری مجلل به حساب می آید. لذا لازم بود اصلی ترین فرم آشنای مورد استفاده برای فضایی مجلل یعنی طاق را در ذهن کاربر بازسازی می کردیم.برای دستیابی به این امر تصمیمم گرفتیم، طاق را به خطوط اصلی تشکیل دهنده ی آن تقلیل دهیم تا فرمی جدید و مقرون به صرفه از لحاظ اقتصادی پدید آید.

ما پس از تفکیک عملکردی فضای آشپزخانه و نشیمن با سالنی یکدست مواجه بودیم، این سالن یکدست مشکلاتی را به همراه داشت، از جمله اینکه برای میزها هیچ حریمی وجود نداشت. با توجه به حساسیت های اداره ی اماکن نمی توانستیم برای ایجاد این حریم از حائلی استفاده کنیم که دید بیرون به درون را مختل کند. بنابراین؛ تصمیم بر آن شد که از سازه ای شفاف استفاده کنیم، سازه ای که پاسخگوی همه نیاز های ما باشد،از جمله ایجاد حریم حسی برای هر نشیمن، مختل نکردن دید بیرون به درون و رفع خواسته ی کارفرما مبنی بر چیدمان میزها در فضای بیرونی، در واقع با حضور طاق های درونی در بیرون، مالکیت حسی پیاده رو تقویت شده است. همچنین طاق های بیرونی امکان ایجاد سایبان های مشبک را برای کنترل نور فراهم آورده اند.

اما آنچه که حائز اهمیت است، بخش بزرگی از حیات کافه ها متعلق به عصر و شب است. ما می دانستیم که جداره ی نورگیر فضای این کافه غربی است. پس، غروب و شاعرانگی آن می توانست تاثیر مثبتی روی فضا بگذارد، تنها کافی بود که با فیلتر کردن نور غربی از مزاحمت آن جلوگیری کنیم.

English

Please click on the Link below to read the information in English Language.
Click Here!