اطلاعات پروژه
نام: خانه هنرمندان ایران
آدرس: تهران، خیابان طالقانی، خیابان موسوی شمالی، ضلع جنوبی باغ هنر
شرکت مشاور: مهندسان مشاور گزینه
معمار: بیژن شافعی
تیم طراحی: پریناز میرزایی
تاریخ: ۱۳۷۹
مساحت طبقه همکف: ۱۳۵۱ مترمربع
مساحت ساخته شده: ۲۹۴۲ مترمربع
نوع: فرهنگی، بازسازی
اجرا: مهندسان مشاور گزینه
مهندس سازه: کوروش صفائی
تاسیسات مکانیکی: عباس عمیدی
تاسیسات الکتریکی: وحید کاشانی
مدیر اجرایی: کامبیز فرهنگ فرهی
تیم اجرایی: محمد صفائیان
عکاس: محمد نژاد بریانی
کارفرما: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
بودجه: دو میلیارد و پانصد هزار ریال
توضیحات
خانه هنرمندان ایران یک پروژه بازسازي و تغيير كاربري بوده كه درسال ۱۳۷۹ از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ايران به مشاور گزينه ارجاع شد و مدت زمان كوتاهي در سال ۱۳۷۹ طراحی و اجرا گرديد. اين ساختمان در گذشته بناي نيمه مخروبه اي بوده كه به محل تجمع معتادان و مصرف مواد مخدر تبديل شده بود. و محل ناامني محسوب مي شد و از حضور مردم در اين مكان خبري نبود. اما اكنون به يكي از زنده ترين و امن ترين فضاهاي عمومي شهر تبديل شده و علاوه بر فعاليت هاي هنري در ساختمان و محوطه خانه هنرمندان، مردم عادي نيز از پارك و محيط اطراف آن بهره مند مي شوند.
پلان ساختمان كه جزيي از پادگان و سررشته داري ارتش محسوب مي شد، شباهت بسياري به تيپ پلان هايي كه در دهه 20 و 30 در نقاط مختلف ايران براي ساختمان هاي عمومي استفاده مي شد، دارد. اين تيپ پلان ها، يك لابي بزرگ ورودي دارد و يك پله سراسري كه به دو طبقه بالا مرتبط است و همچنين راهروهاي يك طرفه اي كه از يك طرف نور مي گيرند و از طرف ديگر به اتاق هاي بزرگ ساختمان دسترسي دارند. با مطالعاتي كه انجام شد، مشخص گرديد كه سقف خانه هنرمندان در قسمت ورودي قبلاً شيرواني بوده، بعداً شيرواني آن را برداشته و سقف با خرپا به صورت صاف روي آن پوشش داده شده است. بنابراين براي رسيدن به حجمي بهتر و ايجاد يك نقطه عطف در محل ورودي اصلي، دوباره شيرواني در همان نقطه اجرا شد. ستون هاي موجود در فضاي لابي ورودي، قوطي فلزي است كه براي هماهنگي با ويترين هاي كنار آن، به ابعاد ستون آجري اوليه تغيير يافته اند و فضاي ورودي، حالت رواق گونه اي دارد كه شكوه بيشتري را به فضا بخشيده است.
در كف سازي ها سعي شده كه سنگ هاي ايراني مانند آذرشهر قرمز و زرد و همچنين سنگ محلات كه رنگ گرمي دارد، استفاده شود. براي پنجره هاي راهروها كه به پارك ديد دارند، پرده هايي از تركيب چوب و پارچه طراحي شده كه روي پنجره به شكلي قرار مي گيرند كه هنگام باز و بسته شدن مزاحم پنجره اصلي نباشد؛ اين طرح هويتي از معماري تهران در چند دهه قبل، زماني كه ابعاد شيشه ها محدود بود و پنجره هاي عمودي بلند با خطوط افقي تقسيم بندي مي شد، به همراه دارد. تقسيمات انجام شده روي پرده هاي خانه هنرمندان برگرفته از معماري آرت دكو مي باشد.
در زيرزمين، يك سقاخانه ويك حوض پيش بيني شده كه محيطي دنج وآرام به شكل يك لكة فيروزه اي رنگ در ميان فضاهاي خانه هنرمندان است. در بخش هاي انتهايي دو بال طبقه همكف، در قسمت شرق، رستوران و در قسمت غرب، گالري قرار دارد كه در فواصل آنها، اتاق هايي براي صنف هاي هنري و جلسات پيش بيني شده است. ويترين هاي دو طرفه در داخل اتاق ها به شكل كمد و از سمت راهروها به شكل ويترين هاي نمايش محصولات هنري در نظر گرفته شده است. در طبقه اول، آمفي تئاتر در انتهاي بال غربي واقع شده كه نماي ديوارهاي آن تركيب آجر و خطوط كاشي فيروزه اي است. همچنين سالن كنفرانس در قسمت مركزي اين طبقه روي لابي ورودي واقع شده است. دو تراس بام روي بال هاي شرقي و غربي به منظور پذيرايي در فضاي باز پيش بيني شده اند.
English
Please click on the Link below to read the information in English Language.
Click Here!