ساختمان مسکونی گلستان

/25

اطلاعات پروژه

نام: ساختمان مسکونی گلستان/
آدرس: تهران، خیابان پاسداران، انتهای خیابان گلستان ششم/
شرکت مشاور: دفتر معماری رازان/
معمار: سید نوید امامی/
تیم طراحی: نسیم نوری، بهروز صمدی، گل افروز اعلانور، حامد احمدی، مینو پور رحمت، آرش رضایی زادگان، شقایق دانشمند، یزدان ابراهیمی/
مدیر پروژه: سعید سوری/
تاریخ: ۱۳۹۶/
مساحت زمین: ۱۲۰۰ مترمربع/
مساحت ساخته شده: ۸۰۰۰ مترمربع/
نوع: مسکونی/
سازه: شرکت کاراب ایساتیس/
تاسيسات مکانیکی: مهندس بوستان/
تاسیسات الکتریکی: مهندس کلهر/
شرکت سازنده: شرکت همراه صنعت/
مدیر اجرایی: علیرضا نیری/
تیم اجرایی: حمیدرضا زین العابدین، رضا بختیاری، عباس صوفی روش، امیر طاهری، هیراد شیبانی، مژگان گردو، المیرا موسوی/
نظارت: دفتر معماری رازان/
طراح سه بعدی:‌ آرش رضایی زادگان/
گرافیست: شقایق دانشمند، یزدان ابراهیمی/
ماکت:‌ یزدان ابراهیمی، غزال فرهادیان/
عکاسان: پرهام تقی اف، افروز خزایی/
اعتبارات: فینالیست جایزه معمار در بخش مجتمع مسکونی، مجله معمار، ۱۳۹۶/

توضیحات

پروژه مسکونی گلستان در زمینی به مساحت ۱۲۰۰ مترمربع و در کوچه ای عریض و بن بست واقع شده که نزدیکی به منطقه ی نظامی آن را با محدودیت ارتفاعی ۲۰ متری مواجه کرده است. ساختمان دارای ۵ طبقه روی زمین و چهار طبقه زیرزمین است که بنا به خواسته ی کارفرما ۲۳ واحد با متراژ متنوع در آن تعبیه شده است. درطبقات اول تا پنجم چهار واحد و در طبقه همکف سه واحد جانمایی شده است. زیرزمین های اول تا سوم به پارکینگ و انبار اختصاص یافته که دلیل آن پیش بینی تا سه واحد پارکینگ برای واحدها است. در زیرزمین چهارم فضاهای تاسیسات، استخر، سالن اجتماعات، سالن ورزش و فضاهای جانبی آن ها قرار گرفته اند.

در زمین های شمالی که بنا از سه جهت بسته است چیدمان متداول طبقات چهار واحدی به شکلی است که ۲ واحد نور مستقیم از حیاط و ۲ واحد نور غیر مستقیم از دو نورگیر شرقی و غربی دریافت می کنند. در این جا با پراکنده کردن و افزایش تعداد نورگیرها در سطح پروژه، تامین نور برای ۳ واحد به طور مستقیم و برای واحد پشتی از سه نورگیر مجزا در سه ضلع امکان پذیر شده است. فضای جلوی آسانسورها و بخش های میانی واحد های بزرگتر هم از نور طبیعی بهره مند شده اند.

فضای آرام کوچه که ناشی از عرض مناسب و بن بست بودن آن است و نیز منظر و حریم مناسبی که توده سبز درخت موجود در حیاط ایجاد کرده، ما را بر آن داشت تا توجه ویژه ای به جداره ی اصلی پروژه داشته باشیم و از این پتانسیل برای بهبود کیفیت فضاهای داخلی و ارتباط مناسب با حیاط و شهر استفاده کنیم. در این میان نقش تراس ها به عنوان فضاهای این جداره یِ ارتباطی پررنگ تر می شود. ایجاد تراسهایی با ارتفاع دو طبقه که به هم مشرف نباشند چالشی بود که جداره بیرونی پروژه را به تراس هایی پلکانی شکل تبدیل کرد که پاسخی به تناسبات خوابیده ی نما نیز بود. سایه روشن ها و فضاهای پر و خالی ایجاد شده و امتداد آنها به داخل بنا در راستای ارتقای کیفیت فضای زندگی صورت گرفته است و انتخاب متریال با در نظر گرفتن جداره های همجوار انجام شده است.

با ساخته شدن ساختمان های جدید در یک کوچه و تخریب بنا های قدیمی، تصویر اهالی از محله شان مخدوش و کم کم از بین می رود و بعد از مدتی همه شکل ها کاملا تغییر می کند. برای احترام به خاطره ی بصری اهالی از جداره ی کوچه شان تصمیم گرفتیم دیوار محوطه ملک قدیمی را حفظ کنیم و برای بازشوها جداره ای شیشه ای در نظر گرفتیم تا اهالی کوچه دید پیوسته ای از نما را از خلال دیوارهایی که به آن تعلق خاطر بیشتری دارند تجربه کنند.

حیاط در قطعات شمالی عموما مسیر دسترسی به ساختمان است که غالبا با فضای سبز و آبنما تزیین می شود. در این پروژه با پایین بردن بخشی از حیاط به اندازه ی یک طبقه و حفظ مسیر دسترسی به شکل یک پل، فضایی نیمه محصور، امن، و با فاصله از محیط بیرون ایجاد می شود که برای بازی کودکان و استراحت ساکنین اختصاص خواهد یافت. طبق ضوابط شهرداری تغییر کد حیاط، فارغ از نحوه ی استفاده از آن، افزایش تعداد طبقات بنا و جریمه ی مالک را به همراه دارد. نبود فضای تعامل با شهرداری در این خصوص و عدم امکان سوء استفاده مالک از این فضا بدلیل نحوه ی طراحی آن باعث شد تمهیدات لازم برای این فضا پیش بینی و اجرا شود تا پس از پایان کار سطوح اضافی کف حیاط برچیده و فضایی جدید با کاربری ای که نیاز آپارتمان های امروزیِ تهران است بوجود آید.