توضیحات

این پروژه یک ویلای شهری با همسایگی نسبتا متراکم است که در زمین باریک و کشیده با زوایای متنوع و غیرهمسان بنا شده است. کارفرمای پروژه در هنگام برنامه ریزی آن، تصمیم به  استفاده ی موقت از ویلا برای تعطیلات گرفته بود و در عین حال با توجه به شرایط زندگی خود و روابط فراوان خانوادگی، علاقه مند بود که شرایط عمومی ویلا و مدل فضاسازی آن، اقامت واقعی هسته ی اصلی پنج نفره خانواده را دچار مشکل نسازد. علاوه بر این، خواست کارفرما برای ساخت حداکثر بنای ممکن و بهره گیری از ارتفاع برای دورنمای بیشتر به علت کمبود زمین برای محوطه سازی نیز جزو زمینه های طراحی قرار گرفته بود.

با توجه به محدودیت عرض زمین در بخش شمالی که ویلا می بایست در آن بنا می شد گروه طراحی تصمیم گرفت که با لایه بندی  کاربری ها و فضاهای پر و خالی، در هر نقطه از مسیر حرکت به داخل پروژه، بخشی از فضاهای خانه را با سطح دسترسی تعریف شده عرضه نماید. بدین ترتیب پروژه در داخل و خارج خود به نوعی تفکیک و به عبارت بهترهم نشینی طبقه بندی شده می رسد که در عین یکپارچگی فضاها، به ساکنین پروژه آزادی عمل بیشتری می دهد. به صورت هماهنگ با این سناریوی کاربردی، احجام نیز با چرخش های لازم و فاصله گرفتن از یکدیگر اجازه ی نفوذ فضای باز، نور و دید مطلوب را به تمامی اجزای پروژه می دهند که نتیجه ی آن خانه ای با حیاط های متعدد کوچک و بزرگ است که حجم را زنده و پویا نگه می دارد. 

ایجاد یک سناریوی کاربردی برای ساکنین ویلا از هنگام ورود تا ارتباطات فضای داخلی و کنترل همزمان دید و منظر و نور طبیعی، منجر به ترکیب سیال و متنوعی از فضای بسته، نیمه باز و باز گردید که در هر گوشه ای از پروژه خود را در اختیار سناریوی کاربردی پروژه قرار می دهد و به ساکنین خانه امتیاز می دهد. مسیر حرکت های عمودی و افقی ساکنین در خانه به آرامی در کنار هم می لغزند تا پویایی و تغییر مداوم دید و منظر را به پروژه هدیه کند. در این پروژه فضای خالی نقش مفصل را در فضاسازی داخلی و همچنین حجم سازی بیرونی بازی می کند و پروژه در عین به کار گیری حواس چند گانه ی مخاطب خود، کاملا ساده و روان او را به مقصد می رساند.

اجبار به تبعیت جرم گذاری از کشیدگی زمین و ضوابط فواصل از پلاک های همسایه، گزینه بهره گیری از تخلخل حجم را پیش روی طراحان قرار داد. نیروی نفوذ فضای باز به درون حجم، مدل سازماندهی را بصورت افقی و عمودی تحت تاثیر قرار می دهد و پروژه در درون خود به نوعی منظرسازی و نقطه عطف می رسد. این مسیر در داخل و خارج پروژه به وضوح درک می شود و طراحان پروژه بدون واهمه ای از تضعیف کانسپت حجمی پروژه، حداکثر تنوع، رابطه و دید را نسبت به آن برقرار می کنند. از این نقطه بعد ماهیت طراحی حجم تغییر می کند و فضای باز و نیمه باز در اولویت قرار می گیرند تا بهترین نقاط پروژه را به خود اختصاص دهند.

English

Please click on the Link below to read the information in English Language.
Click Here!