توضیحات

خانه ای برای سکونت دو خانواده در اقلیم گرم و مرطوب؛ ساخته شده از دیوارهای باربر در بافت شهری جدید دزفول، که یادآور محیط و زمینه اش باشد.  طرح با بررسی نیازهای کارفرما، و چالش های ناشی از شرایط سایت، و بستری که زمین در آن واقع شده، آغاز شد. موضوع پروژه، ساخت خانه ای نو به جای خانه قدیمی (محل سکونت خانواده شعبانی) است، که زمین آن در دهه های پیشین در یکی از قطعات ۲۳۵ مترمربعی (۱۰ در ۲۳.۵ متر) در بافت توسعه یافته شهر، قواره بندی شده اند.

کارفرما تقاضای ساخت خانه ای دو طبقه برای زندگی پدر و مادر در طبقه همکف، به همراه خانواده یکی از فرزاندان در طبقه اول، و با پیش بینی و احتمال توسعه و ساخت یک طبقه دیگر در آینده را داشت. از بدو رجوع پروژه به تیم طراحی، یکی از اهداف اصلی، ایجاد معماری متعلق به مکان و یادآور زمینه (که همان بافت قدیمی شهر دزفول است) بود. ساختار کلی پروژه با هندسه ای ساده توسط دیوارهای باربر آجری شکل می­ گیرد. تداوم استفاده از آجر به عنوان نماد معماری شهر دزفول در این پروژه، بارزترین نمود ارجاع به زمینه را دارد.

اولین چالش پیش رو، چگونگی برخورد با تیپ رایج ساخته شده در قواره ها (تقسیم شمالی-جنوبی توده و حیاط) در حداکثر سطح اشغال مورد نیاز در زمین (۷۵ درصد سطح اشغال طبق ضوابط منطقه) بود؛ چرا که تمام خانه های ساخته شده وضع موجود، از شدت گرما و وجود گرد و غبار فصلی، حیاط های خود را پوشانده اند و عملا استفاده از فضاهای باز و نیمه باز را بی معنی می­کرد. بنابراین ایجاد سایه در حیاط ها، هم برای استفاده از فضای باز و هم به جهت پارک خودرو ها، الزامی بود.

توده ساختمان به مثابه یک ظرف کلی در نظر گرفته شد، که مفاهیم بررسی شده پروژه به روش کاستن (subtraction) بُروز میکند. بدین منظور فضاهای باز و نیمه باز، در توده کلی توزیع میگردد. به صورتی که: در داخل خانه بین مناطق عمومی (فضاهای روزمره و نشیمن) و فضاهای خصوصی (اتاق خواب ها)، فضای باز (پاسیو) به مثابه فضای حدفاصل عمل میکند.

این پاسیو ها شبیه به یک حیاط مرکزی رفتار میکنند که موجب مکِش و برودت هوا از حیاط جلو به داخل فضای زندگی میشوند و هم امکان ارتباط داخلی بین دو طبقه را فراهم می­آورد. با توجه به کریدور دسترسی به اتاق های خواب، دو پاسیوی شرقی-غربی ایجاد شده؛ یکی جهت نگهداری گیاهان، و دیگری در جوار و خدمت آشپزخانه (با توجه به نیاز کارفرما به فضایی باز برای پختن غذا و نذری در سِرمونی­ها).

برای پارک ماشین ها و نیاز به فضای باز متناسب و مطلوب، وجود حیاط بزرگ جلویی، اجتناب ناپذیر بود. در واحد بالا، توده ای به منظور خلق فضایی باز (تراس طبقه اول) کاسته شد، و از طریق این فضای حدفاصل (فضای باز تراس) یک اتاق مهمانخانه روی حیاط جلو بصورت نیم طبقه، قرار گرفت که روی نیمی از حیاط جلو سایه می­اندازد. در نتیجه یک سری فضاهای باز متوالی و مطبق، ما بین حیاط، تراس و حیاط سومی روی مهمان خانه، ایجاد شد.

در بدو ورود، پله های اکسپوز بتنی (که یادآور پله های نمایان و سنتی دزفول است) می­تواند بصورت مستقل به فضای مهمانخانه (اتاق خواب مهمان) منتهی ­شود. حیاط سوم ایجاد شده روی فضای مهمانخانه، توسط یک دیوار کاذب در نما پوشانده شد، تا هم تناسبات فرم کلی پروژه را توسعه دهد و هم یک حیاط دنج و خلوت ایجاد کند. همچین می­تواند حیاطی باشد برای واحد سوم احتمالی در آتی.

English

Please click on the link below to view the project's information in English language.
Click Here!