توضیحات

"سادگی در شکل، الزاما به معنای سادگی در تجربه نیست. در واقع اشکال واحد و یک شکل، رابطه هنری را تنزل نداده بلکه برعکس بدان نظم و ساختار واحد می بخشند. اگر طبیعت قاطع و سلسله مراتبی اشکال واحد به صورت پیوسته ای عمل می کند، این بدان مفهوم نیست که معانی و روابط تشریحی مقیاس، تناسب، تنوع و غیره حذف می شوند. اتفاقا برعکس این روابط هم به طور مستقل و هم در همبستگی با یکدیگر در کلیت یک اثر مینیمالیستی حضور دارند." رابرت موریس

"طراحی پروژه مسکونی مینا شامل مجموعه ای از راه حل های معمارانه به منظور ایجاد ارزش افزوده فضایی برای گونه شناخته شده از آپارتمان های مسکونی است که ارتباط عمودی در آنها بصورت یک هسته مرکزی حل شده است. پالت رنگ و متریال، جزئیات اجرایی و سازماندهی فضایی پروژه با مهارت خاص انتخاب شده  و در نهایت امکان تجربه متفاوت از فضاهای داخلی واحدهای آپارتمانی و فضاهای داخلی واحدهای آپارتمانی و فضاهای مشاع مجموعه را عیان می سازد."

هیات داوران اولین دوسالانه معماری و معماری داخلی ایران

۱- بنای حاضر حاصل طراحی ساختمان مسکونی مینا واقع در قطعه  زمینی به مساحت ۵۸۰ متر‌مربع در نیاوران تهران، با مساحت  زیربنا ۲۴۲۰ متر‌مربع شامل پنج  واحد مسکونی و دو طبقه مشاعات شامل لابی اصلی، پارکینگ، فضای استخر، تاسیسات، سرایداری و انبارهای مجموعه است.

۲- از مهمترین عواملی که ایده اولیه پروژه را شکل داد قرارگیری سایت در کوچه ‌ای مملو از ویلاهای چندین ساله میراث معماری یک نسل قبل بود. پروژه اولین نوسازی محدوده بود. مسئولیت اولین خط بر یک تکه کاغذ سفید بود.  ایده یافتن الگویی بود که هم بتواند دست طراحان بعد ی پلاک‌های مجاور که دیر یا زود نوسازی  می‌شوند را برای سرودن غزل خود باز بگذارد، هم بتواند سیمای کلی هماهنگ معاصر را ایجاد کند.
ایده ترکیب هماهنگ یک بارکد شد. هر پلاک نوسازی شده  از این پس همچون خطوط تشکیل دهنده بارکد در عین ویژگی متمایز با دیگر اجزا، در یک کلیت درک شود. الگویی که بجای یک معبر ملال‌آور و شلوغ، فضایی هماهنگ و یک کلیت منسجم را ایجاد کند. اولین جز این کل را ما متشکل از دو خط از آن کشیدیم. طرحی که به عنوان الگو، از حجمی مکعب‌گونه مرکب از دو قسمت کلی در هم‌نشینی با هم از ویژگی‌های متمایز اما هماهنگ و متناسب، تشکیل شد که این ایده دوتایی در سازماندهی فضایی پلان‌ها  و واحدها نیز ادامه یافت.

۳- طرح نما در مقابل فشار صرفه اقتصادی ساخت صد در صد سطح قابل ساخت، پتانسلی ایجاد عمق یک و نیم متر و چگونگی ارتباط میان سطح و عمق و تضاد آنها را، ایجاد کرد. به این منظور سه لایه حجم و سیما کلی دو قسمت هم نشین را تشکیل داد که جایگزین صفحه خالی در بدنه شهری شد و به این ترتیب بنا با ایجاد نمایی دو قسمتی و چند لایه دینامیزم مناسبی پیدا کرد.

جداره عمیق: قسمت سمت راست نما به مجموعه‌ای از جعبه‌های تکثیر شده مانند مکعب های دانلد جاد تبدیل شد که رویه جعبه‌ها به عنوان  تراس، نمای قابل سکونت را ایجاد کرده و فضای منفی را تعریف کرده و هویت می بخشد.

جداره منظم: قسمت سمت چپ  از هندسه خطی برای نظم بصری و همچنین رنگ سفید برای کاهش وزن بصری استفاده شده است.
جداره کم ‌ضخامت: پوسته کم ضخامت به عنوان زمینه و بستر اصلی طرح، در برگیرنده هر دو قسمت،که جهت تشدید عمق با رنگ تیره تعریف شد.

۴- در ابتدا قرار بود ساختمان در چهار طبقه مسکونی طراحی شود. به همین دلیل برای استفاده بهینه از نور و منظر، واحدها دوبلکس شمالی جنوبی طراحی شد. با اخذ مجوز طبقه پنجم، بحث اضافه شدن یک طبقه مسکونی و انطباق آن با بنا چالش جدیدی بود. این طبقه به صورت یک واحد فلت از هم نشینی دو طبقه واحدهای دوبلکس در یک سطح طراحی شد و ما بین واحدهای دوبلکس جا گرفت. جداره  خارجی جنوبی آن  برای تقویت ساختار نما  با یک عقب نشینی و با یک تراس سراسری همراه شد.

۵-
۵-۱. تقسیم نما به دو قسمت  در پلان نیز ادامه یافت. زمین پروژه را از وسط روی محور شمالی جنوبی به دو نیم کردیم که هریک از واحدها دسترسی به نور و استفاده از نما در هر دو جبهه را داشته باشد.
۵-۲. نور و دسترسی با توجه به عمق بیست و پنج متری طبق قانون محدوده ساخت شصت درصد بعلاوه  دو مهم‌ترین چالش سازماندهی پلان طرح بود.
۵-۳. قرار گرفتن توده خدماتی و ارتباطی در مرکز و فاصله گرفتن از جبهه های نور باعث آزاد شدن دو جداره نورگیر برای تامین سطوح مورد نیاز شد.
۵-۴. فاصله گرفتن توده اصلی ارتباطی از دیواره‌های جانبی و قرار گرفتن در مرکز پروژه باعث ارتباط دو بخش پلان هر واحد می‌شود.
۵-۵.برای استفاده حداکثری از نور جبهه شمال نورگیرهای مستقلی با ایجاد برش در حجم و پلان ایجاد شد.
۵-۶. فضای ارتباطی باید هم تعلیق ایجاد کند و هم اتصال بدهد، پس ارتباط عمودی هر واحد جهت جداکردن عرصه خصوصی عمومی پلان در همان توده خدماتی ارتباطی قرار گرفت بطوریکه  این فضا هم به عنوان ورودی فضای مکث است و هم مفصل ارتباط عمودی و افقی می‌باشد.
۵-۷. روابط در پلان‌ها از جنس باز تعریف شده‌اند که در امتداد هم شکل گرفتند و شفافیت روابط ایجاد شد تا طرح محدودیت فضایی القا نکند.

۶- با توجه به قرارگیری جعبه پله و فضای آسانسور در باکس تاریک طرح (مرکز پلان) بالا بردن کیفیت فضای ارتباطی جلو آسانسورها از اهمیت بالایی برخوردار بود. به این منظور جهت ارتباط عمودی بین طبقات، پلکان اکسپوز فلزی با کف سنگ همچون یک مجسمه فلزی مینیمال، در زمینه ای متشکل از خطوط افقی بافت سنگ های طبیعی، برای القا عمق و پرسپکتیو به همراه نورپردازی طبیعی از سقف باکس پله و همچنین خطوط عمودی یکپارچه نور مصنوعی، قرار گرفت. جداره ای تمام شیشه ای این مجسه مینیمال را برای ارتباط بصری هر چه بیشتر از لابی آسانسور جدا کرده و در عین حال آن را قاب می کند.

۷- فضاهای داخلی برای حفظ جذابیت خود در طی سالیان ساده و بی پیرایه انتخاب شدند. انتخاب مصالح و رنگ بگونه‌ای بود که معماری به عنوان یک زمینه خنثی صفحه‌ای سفید را رقم بزند که هرکس مطابق سلیقه خود توانایی نوشتن بر آن را داشته باشد. این حجم خالص با وجود سادگی با تاکید بر جزئیات اجرایی همراه است.

English

Please click on the Link below to read the information in English Language.
Click Here!