اطلاعات پروژه
نام: خانه بیسنگ/
آدرس: استان زنجان، ابهر، خیابان طالقانی جنوبی، خیابان نواب غربی، خیابان خانقاه، گلریزان اول/
شركت مشاور: دفتر معماری تااُ/
معماران: حمید ناصرخاکی، بنفشه درویش/
تیم طراحی: سینا مصطفوی، محسن نوری، نیوشا زری باف، سیدعلی طباطبایی /
تاریخ: 1393 - 1395/
مساحت زمین: 403 مترمربع/
مساحت ساخته شده: 940 مترمربع/
نوع: مسکونی/
سازه: پدرام زرپاک/
تاسیسات مکانیکی و الکتریکی: مجتبی معیری نژاد/
نورپردازی: فلوس، شرکت دایاگروپ/
اجرا: دفتر معماری تااُ/
مدیر اجرایی: حمید ناصرخاکی/
تیم اجرایی: برهان نوری، امیر حسنپور/
طراح سه بعدی و گرافیک: سپهر امیدوار/
کارفرما: سابینه نظری، رضا عربلو/
عکاسان: استودیو دید (مسیح مستاجران)/
فیلم: خسرو سالاریان (مشاهده فیلم) /
متریال: آجر، سیمان /
توضیحات
خانه، در شهرِ معاصر، در هياهوى آپارتمان هاى كنار هم و اطوارِ ويلاهاى دور از هم ، تنها در حد پسوندى براى نام هايي چون كارخانه و رودخانه باقي مانده است.زمينِ پروژه بيسنگ را، به خانه تبديل كرديم تا پسْ را پيش بكشيم، و حكايت معمارانه را به روايت فضا تبديل كنيم. فضاي باز دروني، نور و پيوستگي ، محور مركزى روايت شدند و شخصيتها از پلاستيكِ ماده و متريال به ديناميكِ فضا راه يافتند.
دستگاه پله، قهرمان روايت شد و حياط، معشوقه اش. معشوقه به بالا گريخت و پله، آجر به آجر، فضاها را گشود تا به آغوشش رسد.كوچه به مرز، مرز به توده ، توده به ويد، ويد به آستانه پيوست تا خانه ، داستانش را از جز تا كل ، فرياد زند. از آجرهاي كات شده ، حفره هاي باز و بسته ، پخيِ بادگيروارِ بام و بالكن هاي رو به آسمانِ بي مشرف تا ويدهاي ممتد دروني و بيروني و گودال باغچه ، همگى داستان خانه بيسنگ را ساختند. معماران سلجوقي در سلطانيه، آجر را از نقش رهانده بودند، شهري نزديك به خانه ى بيسنگ كه از نبودِ سنگ، بيسنگ نشد. از رهايىِ نقش به ديدار آجر شتافت، بى تعارف ، بي اطوار.راوى روايت، ما نبوده ايم، بيسنگ، خود را به درونِ ذهن ما و كارفرما رساند و از آن پس آرام آرام نجوا كرد.
شهرِ معاصر، سرشار از هياهو، نجوا را نمي شناسد، ولى هنوز نجواست كه شهر را خانه مى كند.
انگلیسی
جهت مشاهده و مطالعه اطلاعات پروژه به زبان انگلیسی، لطفا بر روی لینک زیر کلیک کنید.
کلیک کنید!
