اطلاعات پروژه
نام: آپارتمان مسکونی ملک/
آدرس: اصفهان، خیابان ملک، کوچه ملک/
شركت مشاور: استودیو معماری همان/
معماران: بهروز شهبازی، با همکاری مهران قرائتی
تیم طراحی: آناهیتا شادکام، سید مسیح مشگ فروش با همکاری کیمیا والیانی/
تاریخ: 1392 - 1395/
مساحت زمين: 303 مترمربع/
مساحت ساخته شده: 850 مترمربع/
نوع: مسکونی/
سازه: مجيد خسروي/
تاسیسات مکانیکی: ايمان امامي/
مدير اجرایی: رسول كياني/
اجرا: شركت زيباسازان/
نظارت: بهروز شهبازی، سید مسیح مشگ فروش/
ارائه: عرفان شفیعی، مهدی توکلی/
پیمانکار: رسول كياني/
مصالح: سنگ، بتن شسته /
کارفرما: زهرا صابریان و شرکا/
عکاس: حسین فراهانی/
بودجه: 12.000.000.000 ريال
جايزه: رتبه سوم جايزه معمار در گروه ساختمان های مسکونی آپارتماني، برگزار كننده مجله معمار، 1396/
توضیحات
آپارتمان مسکونی ملک در زمینی به مساحت 303 مترمربع با زیربنای 850 مترمربع در محله ملک در شهر اصفهان واقع شده است. خواسته کارفرما مبنی بر تنظیم شش واحد در چهارطبقه با ابعاد و خصوصیات متفاوت دستمایه توزیع واحد ها و طراحی اولیه قرار گرفت. پس از بررسی محدودیت های پروژه، چیدمان واحدها به گونه ای صورت گرفت که 4 واحد 90متری در طبقات اول و دوم ساختمان و 2 واحد 180متری در طبقات سوم و چهارم قرار گیرند.
ایده طراحی
بر اساس نگاه عملکردگرا و خالی از معنای مدرن، فضاهای خانه به دو قلمرو عمومی (جمعی) و خصوصی (فردی) تقسیم می شوند. این در حالی است که نوع سازماندهی فضاهای خصوصی و عمومی در خانه و چگونگی ارتباط بین آنها، در تمایل افراد یک خانواده به حضور در جمع خانواده و همچنین حفظ خلوت شخصی افراد خانواده موثر است. به نظر میرسد تفکیک بیش از حد فضاهای خصوصی و عمومی در مسکن معاصر ایران، موجب رشد فردگرایی و تهدید فضای صمیمی خانه و مفهوم زندگی در میان خانواده شده است.
در این پروژه در جهت بهبود تعاملات بین فردی در خانه، به جای دو قلمرو تفکیک شده عمومی (جمعی) و خصوصی (فردی)، طیفی از قلمروها از فردی تا جمعی شامل «خلوت با آشنایان»، «خلوت با خانواده»، «خلوت در کنار جمع خانواده» و «خلوت شخصی» درنظر گرفته شده است. برای مثال در قلمرو «خلوت در کنار جمع خانواده»، امکان بروز فعالیت های شخصی همانند مطالعه، خیاطی، بازی کودک، کار با کامپیوتر، اتوکردن و ... که نیاز به خلوت زیادی ندارند، در کنار جمع خانواده فراهم می شود.
همچنین با محوریت مفهوم خانواده در تعریف خانه، قلمرو جمعی (خانواده) نقش سازمان دهنده مرکزی برای قلمروهای فردی را ایفا می کند.
این امر در طبقه سوم با مرکزیت «فضای نشمین خانواده» و در طبقه چهارم (آخر) بواسطه نزدیکی با آسمان، با مرکزیت «حیاطی کوچک برای حضور خانواده» اتفاق می افتد و دیگر فضاهای خانه حول این مراکز سازماندهی می شوند. این نوع از سازماندهی (مرکزگرا)، در الگوی خانههای تاریخی چهارصفه در معماری سنتی مناطق مرکزی ایران، وجود داشته است. در این الگو فضای «میانخانه» به عنوان مرکز و اتحاد دهنده فضاهای خانه، نقش محوری ایفا می کند. سازه ساختمان نیز اسکلت بتنی و برای تاسیسات گرمایشی آن پکیج و گرمایش از کف و برای سرمایش آن اسپلیت در نظر گرفته شده است.
انگلیسی
جهت مشاهده و مطالعه اطلاعات پروژه به زبان انگلیسی، لطفا بر روی لینک زیر کلیک کنید.
کلیک کنید!