توضیحات

هرچه می گذرد تهران رنگ و بوی با صفای چشم اندازهای خود را بیشتر از دست می دهد. سرزندگی و سبزینه ها جای خود را با آپارتمانها و احجام همرنگ و غبارگرفته عوض می کنند. گرد و غبار و هوای آلوده هم که دیگر هیچ.

اما جداره های شهری با رعایت مقیاس انسانی، تنوع در فرم و تنوع در مصالح همخوان با اقلیم، می توانند چشم نوازتر باشند و این غم و غبار را کمی بزدایند. تجربه ی همنشینی مصالح سازگار در کنار اشاره هایی به رنگ ها و گیاهان، برای ساکنین با ذوق آپارتمانهای مسکونی بسیار شیرین و روح نواز است؛ در این بحث بالکن ها هرچه بزرگتر باشند، برای بهره برداری و سبزینه ها جای بیشتری است. که البته نهایی کردن این گزینه اغلب از بحث برانگیزترین مسائل بین طراح و  صاحبان ساختمان ها و معادلات ساخت وساز مرسوم در شهر است. در این پروژه سعی شد تا به مهمترین فضای سبز همجوار در حوزه فراگیر سایت، پارک قدیمی قیطریه، بیشترین امکان دید ایجاد شود ، همچنین نگاه از درون به بیرون بتواند جذاب باشد و بیشترین امکان نفوذ پذیری مهیا گردد. نگاه از بیرون به درون ، مخصوصا به واسطه ی موقعیت زمین که در محل چرخش کوچه قرار دارد، سبب می شد تا کنج آینده این ساختمان چندطبقه محدوده ی زیادی را تحت تاثیر قراردهد.

در وهله ی نخست فرصت های سایت چنین به دست آمدند:
۱- طول زیاد زمین در مجاورت معبر و امکان نورگیری خوب؛
۲- نیاز به تعداد زیاد بازشوها در مجاورت معبر به دلیل تعداد واحدها و چیدمان مناسب فضاهای داخلی؛
۳- چشم انداز خوب آینده ی ساختمان به جنوب و غرب زمین (پارک قیطریه)؛

محدودیتهای طراحی نیز چنین بودند:
۱- خواسته ی کارفرما برای سه واحدی شدن بعضی طبقات که برای دسترسی به نور طبیعی کار را سخت می کرد؛
۲- دو خوابه بودن واحدها و اعتقاد ما برای تامین نور طبیعی برای همه ی فضاها؛
۳- تعدد بازشوها در نمای اصلی ساختمان و دشواری در ایجاد یکپارچگی در طرح نما؛
۴- امکان کنسول ۸۰ سانتی متر به خیابان که معمولا تناسبات و حجم ساختمان در جداره را دچار اختلال می کند؛
۵- ارتفاع بلند همکف در جواز ساختمان و پیچیدگی در ایجاد حجم متناسب در کنار معبر؛

مبانی نظری ما در طراحی داخل پروژه ی آپارتمانی، همزمان با ایده پردازی نمای آن، چالشی چند سویه را پیش کشید:
- اول آنکه عملکرد فدای فرم نشود و بالعکس ؛
- روابط داخلی پلان ها ، جانمایی عملکردها و آسایش کاربران آتی پروژه در اولویت باشد؛
- یکپارچگی نمای ساختمان مخدوش نشود؛
- بازشوهای متعدد مورد نیاز ما را مجبور به عدول از الگوی طراحی نکند؛

برنامه ریزی داخلی ساختمان، آن چیزی است که تا سال ها باقی خواهد ماند، روح انسانها و شیوه ی رفتاری آنها را متاثر خواهد کرد.فضای داخلی به خصوص خانه، می بایست برای ارتقای کیفی زندگی پیش بینی شود؛ و جریان یافتن نور وآسمان در فضا، روح زندگی را زنده می کند. کارفرمای پروژه ی ما، که قبلا نیز تجربه ای با آجر و رنگ در ساختمان دیگری با ایشان داشتیم ، با علاقه به ایده ی بازی نور و فضا، با ما همسو شدند و انتخاب آجر به عنوان مصالح اصلی در کنار آجر های شیشه ای رنگین برای ایجاد ضربه های رنگین در نما و بازتاب نور آن در فضاهای داخلی ، مورد تاییدشان قرار گرفت. رنگ آجرها در تباین با خاک و طبیعت انتخاب شد و هرجا که پوسته ی نما کنار رفته و باز شده بود خط نور و رنگ برآن تاکید کرد. بدنه ی اصلی ساختمان برای القای صلابت و استواری از سنگ گرانیت شکسته شده پوشیده شد و کنتراست زیاد با رنگ روشن آجرها، برای ایجاد ارتباط بیشتر با رنگ گرم خاک انتخاب شد.

English

Please click on the Link below to read the information in English Language.
Click Here!