توضیحات

منزل مسکونی آقای شکرالله یزدی در نیمه دوم دهه ۱۳۶۰ طراحی شده و بنای آن در سال های پایانی دهه شصت به اتمام رسید. این ساختمان در زمینی به مساحت ۳۰۰۰ مترمربع در محل تقاطع جاده نهارخوران و پارک جنگلی النگدره قرار گرفته. فرم کشیده سایت در راستای شرقی-غربی از جهت شرق به جاده ناهارخوران، دسترسی اصلی بنا، و از شمال و غرب به خیابان اصلی پارک جنگلی، دسترسی خدماتی بنا٬ محدود شده است. 

برای حفاظت بنا از آلودگی های صوتی حاصل از ترافیک دو خیابان اصلی در شرق و غرب سایت٬ توده بنا به با عقب نشینی از جداره ها در مرکز سایت جانمایی شده است. همزمانی طراحی این ساختمان و نیز همسایه جنوبی آن توسط یک معمار٬ این امکان را فراهم نمود تا با انتقال توده بنای جنوبی به سمت غرب، ضمن تامین دید و منظر مناسب به سوی چشم انداز زیبای جنگل های جبهه جنوبی حداکثر بهره برداری از دید و تابش نور آفتاب برای هر دو بنا صورت گیرد. این جابجایی در عین حال سبب خلق فضاهایی با حریم های خصوصی در میان دو توده بنا شده که برای جانمایی کاربری هایی نظیر استخر و سونا مورد استفاده قرارگرفته است. 

نمای بنا با هدف خلق حجمی یک پارچه و وزین با تمرکز بر توازن در میان احجام عمودی و هندسه سقف های شیب دار٬ خطوط افقی کنسول ها و تاکید برهمخوانی بصری آنها٬ نظیر همطرازی خط الراس بام های پایین دستی با لبه های بام بالایی٬ شکل گرفته است. استفاده از المان های رایج معماری منطقه نظیر سقف های شیبدار چهار ترک، پوشش سفالی بام ها، و استفاده از آجر قزاقی به عنوان مصالح اصلی پوسته بیرونی سبب پیوستگی بیشتر بنا با بستر  آن شده است. 

توجه به تمهیدات طراحی اقلیمی به منظور هماهنگی با رطوبت دائمی و بارش های فراوان منطقه از چالش های اصلی پیش روی این طرح بوده است٬ بازشو های نما در دو جبهه شرقی و غربی به منظور کنترل تابش آفتاب و نیز حفاظت در برابر بارش های فصلی در ابعاد کوچکتر و با عقب نشینی از پوسته بنا و در پناه فضاهای نیمه باز، نظیر تراس های سرپوشیده طراحی شده اند. جداره های مشبک آجری با الگوی آجرچینی لانه کفتری، سبب تامین کوران طبیعی شده و در عین حال تراس های مشرف به خیابان های مجاور را از دید بیرون محافظت می‌کند. طراحی جزئیات المان های فضاهای بیرونی٬ نظیر آب‌نماه و مسیرهای دسترسی پیاده در سایت ونیز اجرای ازاره دیوارها و با بتن درجا در کنار انتخاب گونه های گیاهی متناسب با اقلیم از دیگر ویژگی های این بنا است. 

به مانند سایر ابنیه طراحی شده توسط معمار، سازمان دهی کاربری ها در مقطع و طبقات صورت گرفته وُید مرکزی نقش عمده ای در پیوند بصری و تامین دسترسی میان این فضاها برعهده دارد. این وُید همچنین به کمک بازشو‌های متعدد در جهات بادهای مطلوب منطقه کمک شایانی به تامین کوران طبیعی در فضاهای داخلی و طبقات میکند. 

یکی از مهمترین شاخصه سازماندهی فضایی در این بنا، پلان های گسترده شده در هر طبقه و جریان سیال کاربری ها در بین فضاهای باز (نظیر تراس ها)، نیمه باز (ایوان های سرپوشیده) و فضاهای بسته (فضاهای داخلی) با محوریت وُید مرکزی است. این جریان سیال بین فضاها را نه تنها در میان کاربری های اصلی بنا، بلکه در کاربری های جنبی، نظیر استخر و سونا که از فضای نیمه باز طبقه همکف آغاز شده و تا فضای نیمه باز حیاط در بین دو توده ساختمانی ادامه می‌یابد، نیز می‌توان مشاهده نمود. جزئیات پرکار المان های فضاهای داخلی نظیر شومینه ها، تزئینات چوبی دیوارها و سقف های کاذب به طور اختصاصی برای این بنا طراحی شده و با هندسه فضاهای داخلی ترکیب چشم نوازی را شکل داده است.

English

Please click on the link below to view the project's information in English language.
Click Here!