توضیحات

پروژه حاضر بنایی با قدمت بیش از ۵۰ سال واقع در چهارباغ خواجو به مساحت ۲۱۰ مترمربع است. کالبد بنای موجود به صورت دو طبقه دوبلکس است که طبقه همکف مورد بازسازی قرار گرفت. داستان گالری سو را کارفرمایی روشن ضمیر و خوش فکر کلید زد، که مسیر دشوار رسیدن به بیانی مشترک و مفاهمه میان کارفرما  و طراح را هموار کرد. حضور پله در هسته مرکزی طرح و فرم آن و همچنین قرار‌گیری موقعیت پروژه در مجاورت پل خواجو سبب شکل گیری و یافتن فرم های قوسی شکل‌ شد. در طراحی و تناسبات، اصول تقسیمات فضایی به این صورت تعریف شد:

الف) برای جدا سازی فضاها از فرم قوسی با کمترین میزان تغییرات در دهانه آن بهره گرفته شود به صورتی که کلیه تناسبات و اندازه ی دهانه های قبلی و نسبت های ارتفاعی و عرضی حفظ شود.

ب) از سویی دیگر با توجه به هندسه به دست آمده در مقاطعی که گذر وجود دارد و در واقع از سکانسی به سکانس دیگر وارد می شویم از فرم قوس استفاده شده است.

در این پروژه سعی بر آن شد که با کمترین تغییرات و تخریب، هزینه و نیروی انسانی در کمترین زمان ممکن فضایی خلق شود که بالاترین کیفیت متناسب با کاربری و نیازهای کارفرما را داشته باشد. استفاده از فرم های ساده و مینیمال و رنگ و بافت کم، این امکان را به مخاطبان آثار هنری نمایش داده شده در گالری می دهد که بیشتر توجه خود را بر آثار هنری معطوف نمایند و در واقع خلوص فضا موجب درک بهتر اثر هنری شود. شرایط استیجاری بودن ملک و محدودیت بودجه، دلیل اعمال کمترین تغییرات در پروژه بازسازی گالری سو است-که خود این عامل از چالش های مهم طراحی بود. راه حلی که در اینجا اندیشیده شد طراحی بر اساس معماری پوسته ای بود.

اضافه کردن پوسته ها از تخریب بدنه ها برای اعمال تغییرات جلوگیری می نمود. با این روش، فرمی متفاوت و در عین حال با کم ترین هزینه شکل گرفت. قراردگیری محل پروژه در شهر اصفهان سبب شد تا در انتخاب عناصر سازنده طرح از فاکتورهایی که در معماری بناهای تاریخی آن یافت می شود، استفاده گردد: سکانس های موازی، فضا در فضا، تکرار و ریتم، هندسه، تناسب طلایی، مدول و تفسیر اندازه ها.

درونگرایی از عناصر مهم بناهای اصفهان به شمار می آید بنا براین در این پروژه سعی شد تا فضایی متفاوت و درون گرا ایجاد شود که متفاوت از فضای بیرون باشد، تا به نوعی حس کنجکاوی و میل به بودن در فضا را با تضادی انتزاعی کامل نماید. در واقع ترکیب فضای بازسازی شده با فضای قدیمی ساختمان است که این تضاد را ایجاد می کند. در ادامه با توجه به رویکردهای پروژه ابتدا محدودیت های طرح و پس از آن ایده های مد نظر برای حل مسئله بیان می شود.

محدودیت ها

۱-محدودیت زمانی در طراحی و اجرا، ۲- اعمال کمترین تغییرات، ۳- محدودیت مالی

ایده ها

- تغییرات عملکردی بر اساس نیازهای کارفرما و کاربری و تبدیل به گالری هنری
- استفاده از مصالح ارزان و با قابلیت اجرای سریع (استفاده از پوسته سازی بوسیله کناف)
- خلاقیت در بازشوها و فرم ها و تنوع بصری و دیدها و پرسپکتیوهای متفاوت
- شفافیت و سیالیت فضایی و تعریف فضای ورودی و انتهایی
- خلاقیت در تغییر پذیری و انعطاف پذیری در طراحی بازشو پنجره
- چرخش و تعریف فضا با ایجاد سیرکولاسیون حرکتی
- استفاده از طراحی مینیمال با حفظ عناصر اصلی به گونه ای انتزاعی، بر اساس less is more (انجام کارهای بیشتر با استفاده از امکانات کمتر)،فضا+فرم+کیفیت
- کف کل ساختمان متحد و یک جنس جهت نمایش خلوص فرم و گردش فضایی

English

Please click on the Link below to read the information in English Language.
Click Here!