توضیحات

به پیشنهاد فرح دیبا ملکه پیشین ایران در دوران پهلوی و زمانیکه فرح دیبا دانشجوی معماری بود از آلوار آلتو برای طراحی موزه هنر معاصر شیراز در بالای تپه نزدیک به کمپ جدید دانشگاه دعوت شد. آلوار آلتو از سایت پروژه در سال ۱۳۴۸ بازدید کرد و پس از گذشت چند روز، آماده ارایه ویژگی های اصلی نقشه گردید، که او آن را بر اساس چشم انداز محلی و محیط فرهنگی  طراحی کرده بود. توجه مرسوم او بر روی نمای مکان، باز نمود کردن آنها در بسیاری از روش های مختلف در کار خود، مخصوصا در اینجا؛ توجه کردن به یک مسیر مستقیم طولانی، بهار خواب پله دار از چشم انداز زراعتی اطراف آن، که او آن را به عنوان مدل خود در شکل گیری قسمت خارجی موزه در آن زمان در نظر گرفته بود، که شامل دسته ای از ساختمان های در طول هم، که در ارتباط با دیگری به مقدار اندکی زاویه می ساختند، تشکیل شده بود تا به صورت منظم و در یک طرف، دیواره باغ مجسمه سازی را کمی پوشش دهد. فضای داخلی، شامل یک سالن ستون دار به ظاهر بی شکل، در طرح دیوار روشن، که مربوط به مساجد شرق خاور میانه بود. 

عملکرد این طرح شامل دو سطح می بود: زیرزمین شامل پارکینگ، فضای خدمات، و یک رستوران، که در طبقه همکف، سالن اجتماعات به عنوان ویژگی آن در غالب گسترده، برای اطاق انتظار طبقه پایین که شامل وسعت بزرگی از فضا می باشد، و منطقه سالن اصلی ستون دار که به انوع فضاهای نمایشگاهی، باز می شود. روشنایی از طریق سیستم های پیچیده، باعث به وجود آمدن نورگیرهای تزیینی می شود. ایده، این بود که در باغ مجسمه سازی تمامی توده های خاک باید به رنگ سبز باشند و شکوفه دادن درختان پارک و آبیاری آن به شیوه مصنوعی و ساختگی باشد.  

English

Please click on the Link below to read the information in English Language.
Click Here!