توضیحات

تيم طراحي در حين اجراي سازه و بتن‌ريزي وارد پروژه شد، بنابراين محل قرارگیری سازه، دسترسی‌های عمودی و نورگیرهای متعدد غیرقابل تغییر بوده‌ است. در طراحی این بنا سعی شد از محدودیت ها و نقاط ضعف تحمیلی پروژه به عنوان ظرفیتی برای ایده‌ی اصلی طرح استفاده شود. در نتیجه نورگیرها از فضاهای بی‌کیفیت پاسیوهای مرسوم فاصله گرفته و به محورهای سبز عمودی تبدیل شدند که مانند گذاری سبز، از بیرون به درون بنا راه می یابند و تا بام امتداد دارند. این مسیرهای سبز تبلوری از پوسته‌ی خارجی ساختمان و تداوم آن به محیط داخلی هستند.

با توجه به موقعیت مکانی پروژه که روبروی مجتمع پارک پرنس واقع گردیده، در طراحی نما، ارتباط و دیالوگ با خطوط اصلی ساختار فرمی این مجموعه در اولویت قرار گرفت. از طریق بیرون کشیدن پیشانی بتنی که به نوعی امتداد دال‌های بتنی طبقات ساختمان است، ضمن ایجاد پیوستگی با لایه‌های ساختاری بنا سعی در هماهنگی و بازنمایی خطوط  بنای مقابل شده‌است. با اضافه کردن لایه‌ سبز بر روی این پیشانی و استفاده‌ی انتزاعی از فرم‌های هندسی ایرانی، سعی در ایجاد عمق و سایه‌های متنوع روی جداره‌ی بیرونی و خلق کیفیتی بصری و اقلیمی شده‌است. سبزینگی  به عنوان مرز برون و درون و گشوده به سمت شهر قرار میگیرد و چشم اندازی زیستی خلق میشود.

لایه‌ی شفاف نما با ترکیبی از پنل‌های متحرک و مشبک از جنس مس ضمن بخشیدن انعطاف پذیری به کاربران فضاهای داخلی ، طیف گسترده‌ای از فرم‌ها بر روی سطح خارجی میسازند و ستون‌هایی که بدون تناسبات زیبایی‌شناسانه، از قبل در ساختار فلزی بنا تبیین شده بود، به صورت بصری توسط این فرم‌‌ها پنهان میشوند. خلوص و خاصیت تغییر رنگ مس از آن محصولی آزاد و زنده ساخته که احساس تعلق‌خاطر مخاطب را درگیر می‌کند. این ویژگی در گیاهان و تا حدی متریال بتن نیز یافت می‌شود. ترکیب این سه محصول، ضمن ایجاد هماهنگی با رنگ‌های پیرامونی سعی دارد کیفیتی چندلایه و شاعرانه پدید آورد. در ساماندهی فضایی پلان اصلی، كيفيت نور طبيعی و دسترسی ها،  فضاهای کار و سرویس را تعريف مي کنند و حس مكان يابي از طريق معرفي حجم هاي داراي هويت عملکردی متفاوت (تضاد رنگ و متريال) بر اساس يك روند خطي ساماندهي شده است (كه به گونه اي قادر به شناسايي اين حجم هاي مشخص از پاركينگ، لابي، طبقات تا بام باشيم).

بدلیل کیفیتی که محورهای سبز عمودی داخل بنا خلق میکنند حول آنها مثلث سرویس، نشیمن، رسپشن ایجاد میشود که با هم تعامل فضایی و عملکردی دارند. بدین‌ترتیب نوعی فضای میانجی بین فضای کار و عمومی ایجاد شده، برخلاف فضاهای کار (open space) که از تمام شاخصه‌های انعطاف‌پذیری فضایی (استفاده از کف کاذب و نورپردازی انطباق‌پذیر،...)  برای خلق فضاهای متنوع و منعطف برخور دارند، این فضای میانجی تثبیت‌شده طراحی شده تا کیفیت فضایی ایجاد شده، در آینده کمتر دستخوش تغییرات شود. لایه شفاف حائل بین سبزینگی و فضای داخلی، تکرار ریتم و متریال نماست. تا به مثابه نمای داخلیِ یک حیاط مرکزی، ارتباط پیوسطه‌ای با محیط خارجی ساختمان خلق کند و با ایجاد شفافیت، عناصر مختلف طرح را با هم پیوند ‌دهد. دریچه‌های هوا و کانال‌های تعبیه‌شده در مسیر سبز، رطوبت و اکسیژن تولید‌شده توسط گیاهان را به درون بنا هدایت کرده تا در مقابل هوای خشک و آلوده‌ی تهران، هوای مطبوع تری ایجاد کند و بدینصورت عملکرد کاربردی و تعاملی این فضا تقویت گردد. درب‌های کشویی تمام‌قد پيوستگي فضاها را بدون هيچ گونه حائل بصري تقويت می‌کنند، این قابلیت انعطاف‌پذیری تا جداره‌ی شهری بنا از طریق پنل های متحرک مسی بسط یافته‌ است.

قالب های بتونی نما دارای نوعی طراحی مدولار و بهینه به جهت هزینه‌ی ساخت و تولید قالب است که ضمن وفاداری به فرم‌های هندسی بنا (که از ضریب یکسانی از یک چند ضلعی بدست آمده‌اند). با چرخیدن یا کوتاه‌ شدن به حداقل برسند. در این پروژه ارزش‌گذاری و اولویت فضایی برای طراحی وجود نداشته و تمامی فضاها به اندازه‌ی فضاهای اصلی از اهمیت طراحی برخوردارند.

English

Please click on the Link below to read the information in English Language.
Click Here!