توضیحات

تبديل خانه هاي حياط دار به آپارتمان هاي محدود شده به بلوک هاي شهري، شهرنشين ها را برآن داشت تا براي فرار از روزمرگي، به شهرهاي مجاور طبيعت پناه ببرند. شهرک هاي ويلايي شمال، از گذشته امکان زندگي اي متفاوت از روزمره شهري را ايجاد مي کرده اند. اما با رشد کليشه هاي پر زرق و برق از يک طرف و قوانين شهرداري ها از طرف ديگر، حياط خانه هاي ويلايي را بدل به حياط هايي تزئيني و پارکينگ کرده است، در حالي که اين فضاها مي توانستند بستر بروز فعاليت هاي روزمره خانواده در کنار طبيعت باشند.

چالش اصلي اين پروژه بر هم زدن اين روند در زمين هاي متعارف شهرکي شمال و استفاده حداکثري از زمين و طبيعت موجود با ايجاد فضاهاي باز و بسته ي هم ارزش، در کنار يکديگر بود. جايگزيني الگوي حياط تزئيني به حياط هاي فعالِ متصل و در ارتباط با عرصه هاي خصوصي و عمومي خانه، به عنوان ايده ي اصلي شکل گيري اين پروژه قرار گرفت. براي تحقق اين ايده، فضاي بازِ «حياط ها» به عنوان جسمي سيال، با مصالح يکپارچه آجري، تمام فضاهاي خالي را پر کرد و جنس زندگي ساکنين را در فضا تغيير داد. همين امر موجب شد فضاهاي باز در لايه هاي متفاوت داخلي و خارجي با نام هاي جلوحياط، ميان حياط، ميان حياط (داخلي)، پشته حياط و بالا حياط به کار گرفته شوند.  علاوه بر اين خواسته کارفرما، ديد مستقيمِ فضاهاي اصلي به درخت کهنسال پارک مجاور بود که با جابجايي فضاي عمومي به طبقه بالا و جهت گيري پلان به صورت جنوبي- شمالي پاسخ داده شد.

English

Please click on the Link below to read the information in English Language.
Click Here!