اطلاعات پروژه
نام: ویلای آسمان ساحل/
آدرس: مازندران، رویان، شهرک باغ جمعه
دفتر معماری: استودیو معماری و طراحی وحید جودی/
معمار مسئول: وحید جودی/
تیم طراحی: سحر حیدرخانی
تاریخ: ۱۳۹۹-۱۴۰۲/
مساحت زمین: ۶۱۵ مترمربع/
مساحت زیربنا: ۴۲۵ مترمربع/
نوع: مسکونی ویلایی/
مهندس سازه: سیامک پرتوی فر/
نورپردازی: شرکت فاد
ترسیمات فاز دو: مصطفی علایی، منا امیری
مدیراجرایی: رضا متولی
طراحی داخلی: وحید جودی، مرجان سمنانی/
طراح سه بعدی: مرجان سمنانی، اشکان فرد
گرافیک: انیسا مطهر
کارفرما: علیرضا عباسی
عکاس: وحید جودی
توضیحات
این پروژه در ساحل جنوبی دریای کاسپین در محله ای با بافت عمدتاً ویلایی ناهمگون و نیمه متراکم برای گذران تعطیلات و استراحت آخر هفته یک زوج میانسال و میهمانان شان تعریف شد. طراحی معماری این ویلا سه چالش عمده را با خود در بر داشت، اول نحوه تعامل ساکنین و بنا به لحاظ نیاز ایشان به تجربه حسی متفاوت نسبت به خانه دائمی آنها، دوم دیالکتیک پویا بین ویلا و زمینه و سوم حل مساله عدم دریافت مناسب نور طبیعی جنوب بواسطه جانمایی بنا در سایت به لحاظ قوانین شهرک. پس از بررسی اطلاعات پایه ای در جهت رسیدن به معماری پاسخگو، سناریوی فضایی تعریف شد که ابتدا در آن سعی شد آنچه که ساکنین در کیفیت خانه دائم خود و در زندگی شهری تهران نداشته اند تقویت گردد، از طرفی پتانسیل ارتباطی درونی بنا و در برخورد با طبیعت اطراف افزون گردد. در واقع درگیری حسی مخاطب، قابلیت داستان گویی معماری، عدم تفکر ابزاری شدن محض و دور کردن تئوری و یافتن لایه های زیسته نشده در این بخش مورد اهمیت قرار گرفت.
در این میان توجه به آسمان به عنوان منظر از دست رفته ساختارهای کنونی مورد توجه قرار گرفت و سعی شد نوعی معماری حسی که یکی از بزرگترین غایب های نسل امروز می باشد در سکانس های مختلف فضاها شکل بپذیرد. رویکرد اشاره و ارتباط با آسمان که در معماری اماکن سنتی ایران همواره نمود داشته در ویلای آسمان ساحل پلی است از گذشته ما به لحظه حال، با ادغام تجربه لمسی با درک فکری مکان، معماری حضور اینجا می تواند یک تجربه کامل انسانی ایجاد کند.
این روند منجر به ایجاد هسته خالی در میانه بنا گشت که علاوه بر خلق ارتباط و تعامل همسو با محور افقی و عمودی ، باعث ایجاد نوعی برهم کنش بین طبیعت و مولفه های طرح گردد. همچنین این روند با توجه به نشست ویلا و پارکینگ در قسمت جنوبی زمین طبق قوانین شهرک و محدودیت بازشو به نور طبیعی و اصلی جنوب ، هسته خالی مرکزی وظیفه رساندن نور طبیعی مورد نیاز بنا را به عمق پلان بر عهده گرفته است. با این دیدگاه خانه پذیرای طبیعت گردید که در آن گذران ساعت و تغییرات اقلیم را می توان حس کرد و معماری چشم انداز درونی خود را ایجاد کرده است.
در نهایت با توجه به مورفولوژی بافت جدید و بوجود آمدن فرم ها و رنگ های نا همگون مشهود در منطقه و تقلیل یافتگی معماری به پوسته ، سعی بر آن شد که با استفاده از پتانسیل هندسی سطوح یکپارچه با رنگ غالب سفید استراتژی ای جهت تعادل بخشی به بافت گردد چونان بوم سفیدی که پذیرای نقش بندی طبیعت اطراف بر پیکره خود است.
English
Please click on the link below to view the project's information in English language.
Click Here!