توضیحات

محله مجد واقع در منطقه دو شهرداری مشهد یکی از محلات قدیمی با سابقه ای حدود یکصد سال است که پیشینه ترکیب خانه باغ و باغ های میوه و تاکستان های انگور آن به حداقل چهارصد سال قبل باز میگردد.ردپای این بستر ارگانیک امروز در فرم خیابان های غیرهندسی ای که پذیرای درخت هایی با قدمت چندین ساله هستند به خوبی قابل مشاهده است.

سابقه سکونت طولانی مدت ساکنین محله منجر به سکونت غالب اقوام یک خانواده در فاصله های  نزدیک به هم شده است. این موضوع به مرور موجب شکل گرفتن روابط همسایگی، ایجاد حس تعلق و عِرق ساکنین به بافت شده است. امروز محله مجد یکی از معدود مناطق مشهد با نرخ پایین ساخت و ساز در مقایسه با سایر مناطق شهر به شمار می رود. بیشتر ساخت و ساز ها امروز این محدوده در پاسخ به تقاضای نسل جدید و ساکنین محلی ای که به دنبال افزایش کیفیت فضای سکونت خویش هستند صورت می پذیرد.

کارفرما یکی از ساکنین قدیمی مجد است که نزدیکی به محل کار (طلافروشی) و سابقه سکونت در محله انگیزه اصلی وی برای ادامه سکونت در این بافت بود. پروژه در قالب یک زمین دویست و پنجاه متری شمالی با تراکم زیاد برای دفتر ما تعریف شد. نگرش اولیه کارفرما ساخت یک آپارتمان شش طبقه برای استفاده مالک در یک طبقه و الباقی طبقات برای مستقلات در غالب یک ساختمان کلاسیک بود.

طی مطالعات ابتدایی و صحبت درباره سبک زندگی کارفرما امکان گسترش طبقه سکونت به دو طبقه و تعریف واحد دوبلکس مطرح شد و بر اساس برآیند مطالعات سایت پتانسیل طبقات فوقانی به لحاظ عدم اشرافیت پیرامونی و همچنین امکان دید و منظر مناسب مشخص شد . نتیجه جانمایی واحد دوبلکس در دو طبقه فوقانی و در اختیار قرار دادن بخش عمده بام به واحد دوبلکس  با هدف تجربه یک خانه حیاط دار در قالب یک آپارتمان مسکونی صورت گرفت.

شکل گیری ایده

با توجه به عدم نگاه سرمایه گذاری کارفرما به پروژه و ایجاد خانه ای با کیفیت برای سکونت خود و ساکنین  بومی بافت اولین دغدغه دفتر ما حول این موضوع شکل گرفت که پیرامون آنچه حس تعلق ساکنین پروژه را به محله و همچنین حس تعلق و خاطره انگیزی رهگذران را نبست به محله ارتقا میبخشد ، توسعه و روحی جدید در کالبد آن بدمیم.

از طرفی ماهیت شغل کارفرما پروژه (طلا فروش)، ظرافت و نوع نگاهش به تزئینات طلا، تراش ها و المان هایی که از آن بهره میبرد وجه تسمیه ای بود برای به وحدت رسیدن ما در اتنخاب رویکردمان حول المان میم انگور. بنابراین میم انگور رویکردی شد تا یادگاری باشد در محل باغ های ازبین رفته مشهد و میم های انگوری که روزی زینت بخش معابر و کوچه های این محله بوده تا بتواند در گوشه ای یادآور خاطراتی برای عابرین محله باشد.

در طبقات تک واحدی پلان با رویکرد انعطاف پذیری و امکان چند عملکردی بودن فضاها طراحی شد. در گام نخست تراس به عنوان فضایی واسط کیفیت فضای باز و نیمه باز را به عمق پلان میکشد و در عین حال محرمیت حوزه کار آشپزخانه را تامین می کند.

فضای آشپزخانه با بهره مندی از نور و تهویه طبیعی پشت تراس داخلی جانمایی می شود. در کنار فضای آشپزخانه فضایی شکل میگیرد که در عین حال میتواند امتدادی از آشپزخانه باشد یا فضای نشیمنی برای دورهمی افراد خانواده باشد و یا به عنوان فضای غذا خوری در ارتباط با آشپزخانه جانمایی شود . با از بین رفتن مرزهای قطعی فضاها در پلان، امکان توسعه و حل شدن فضاهای شناخته شده خانه مسکونی از قبیل نشیمن ، غذاخوری و پذیرایی میسر می گردد و انعطاف پذیری جزئی از خاصیت خانه می شود.

واحد دوبلکس بر اساس سبک زندگی کارفرما در دو حوزه مهمان و زندگی خانوادگی در دو طبقه شکل گرفت. طبقه همکف دوبلکس شامل اتاق خواب مهمان ، آشپزخانه اصلی با دو حوزه عملکردی و فضای پذیرایی بصورت باز و منطعف با امکان شکل گیری حوزه های مختلف طراحی شد . در فضای پذیرایی وید ، پله خطی و همچنین بافت آجری دیوار های جانبی که تا طبقه بالا امتداد میابد حس کنجکاوی مخاطب درباره اتفاقات طبقه بالا را بر می انگیزد.

راه پله خطی ما را درحالی به طبقه دوم دوبکس می رساند که در اولین پیش داروری از فضای بالا انتظار دیدن امتداد بافت آجری و وید واسط طبقات را داریم . پایان راه پله و چرخش به فضای طبقه اولین مواجه ما با حیاط داخلی و سرگشاده طبقه ششم است. جایی که فضای نشیمن طبقه شش تبدیل به پلی معلق بین طبقه پایین و آسمان حیاط سرگشاده می شود. راه پله خطی حیاط نوید بخش ادامه اتفاقات و امکان کشف و تجربه کیفیت های دیگری از خانه در طبقه بالاتر هست و مخاطب را به خود فرا می خواند. در این سیر بواسطه قالب آپارتمانی پروژه، گسترش عمودی سلسله مراتب فضایی جایگزین گسترش افقی می شود و امکان تجربه و ماجراجویی کاربر در مقیاس ها و کیفیت های یک خانه را فراهم می سازد.

English

Please click on the link below to view the project's information in English language.
Click Here!